Elk jaar in Augustus zal je mij midden in de nacht buiten zien zitten of soms ook binnen voor het raam. Dit jaar gaat dat ook weer gebeuren en wel de aankomende nacht van 12 op 13 Augustus. Nu zal jij je misschien afvragen waarom ik dan buiten zit en wat ik daar doe. Lees snel verder om daar achter te komen.......
Elk jaar in Augustus is de Perseïden-meteorenzwerm te zien. Oftewel elk jaar zal je in Augustus heel veel "vallende sterren" kunnen zien. Zelf vind ik dit altijd heel erg mooi en als ik de kans heb en het weer werkt mee dan ga ik ook zeker buiten zitten. Deze Perseïden-meteorenzwerm houdt ongeveer 9 dagen aan, maar er is altijd 1 nacht in Augustus die een piek heeft en dit jaar is dat de aankomende nacht van 12 op 13 Augustus. Je kan dan tot wel zeker 100 meteorieten per uur zien! Nu heb ik eigenlijk niks met het heelal, maar zo'n nacht heeft voor mij toch iets magisch.
Normaal keek ik er altijd alleen naar omdat mijn moeder altijd de volgende dag weer moest werken, maar sinds 2 jaar kijkt ze gezellig met mij mee. Vorig jaar was het alleen iets te koud buiten, dus wij besloten binnen 2 stoelen voor het raam te zetten en alle lampen in de woonkamer uit te doen. Dit was een perfect plan, want je zag alles gewoon door het raam en toch zaten we lekker warm. Alleen als je in het donker zit en je wilt iets pakken is dat natuurlijk wat moeilijker. In plaats van alleen vallende sterren heb ik die nacht ook een vallende moeder gezien, Oeps! Het erge was dat dit nog eens mijn schuld was ook. Doordat wij de stoelen voor het raam hadden gezet moest de krantenbak die daar stond wijken. Ik was alleen niet zo slim door deze krantenbak midden in een donkere woonkamer te zetten. Mijn ma heeft nog een paar dagen last gehad van een blauwe knie. Nogmaals sorry mams haha.
Nu kan je in deze nacht natuurlijk heel veel wensen doen met al die vallende sterren, maar ik vroeg me af waarom je eigenlijk een wens doet op zo'n moment. Ik ben het eens gaan opzoeken en helaas is er niet echt een duidelijke reden waarom mensen ermee begonnen zijn. Toch zijn er wel vermoedens dat het al heel ver teruggaat doordat mensen vroeger heel erg bang waren voor het onbekende. Ook als ze iets plotseling aan de hemel zagen of wat uit de lucht zagen vallen was dit een reden om angstig te zijn. Daarnaast waren de mensen ook heel erg bijgelovig en op de momenten dat ze iets onbekend zagen begonnen ze anderen goede dingen toe te wensen om zichzelf en de ander gerust te stellen voor het onbekende. Hier kan het dus vandaan komen dat mensen wensen zijn gaan doen als ze een vallende ster zagen.
Vandaag de dag doen we nog steeds die wensen en hebben we ook dat bijgeloof nog. Nu wensen we vooral voor de dingen waar we ontevreden over zijn in ons leven. De dingen waar wij van hopen dat ze zullen veranderen, want zeg eerlijk zonder hoop ben je nergens. Het kan je ook helpen om juist dichter bij je doel te komen doordat je jezelf te wijst op de dingen waar je ontevreden over bent en waar je graag verandering in aan wilt brengen. Of de wensen ook daadwerkelijk uitkomen is nog steeds de vraag, maar dingen blijven wensen kan gelukkig geen kwaad en wie weet komt je wens op een bepaalde dag wel uit.
Hebben jullie wel eens de Perseïden-meteorenzwerm bekeken in Augustus en ga je dat dit jaar weer doen? En zeg eens eerlijk doe jij stiekem toch ook altijd een wens als je een vallende ster ziet en hoop je dan dat hij ook echt uitkomt?
Veel Liefs,
Lies
